Friday, May 3, 2013

သဘာဝရင္းျမစ္က်ိန္စာသင့္ျခင္းသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့့္အက်ံဳးဝင္မႈ ရွိ မရွိ သံုုးသပ္ျခင္း



၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၃၀ ရက္ (အဂၤါေန႔) ထုတ္ ေမာ္နီတာဂ်ာနယ္ Vol. 2 No. 52 ပါ ေဆာင္းပါး။

 သဘာဝရင္းျမစ္က်ိန္စာသင့္ျခင္းသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့့္အက်ံဳးဝင္မႈ ရွိ မရွိ သံုုးသပ္ျခင္း

ဒုုတိယပိုုင္း
(ထြန္းေအာင္ေက်ာ္)

ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ စီးပြားေရးေဗဒေလ့လာသူပညာရွင္မ်ားက ကမၻာတစ္ဝွမ္းရွိ ႏုိင္္ငံမ်ားကို သူတိုု႔၏ေလ့လာမႈအရ သဘာဝရင္းျမစ္က်ိန္စာသင့္ျခင္းခံရသည့္ႏုိင္္ငံမ်ားတြင္ ေအာက္ေဖၚျပပါအခ်က္မ်ားကုိ ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႔ရွိရသည္ဟုဆုိသည္-

၁။ ဆင္းရဲခ်မ္းသာကြာျခားမႈ ျမင့္မားျခင္း။
၂။ သဘာဝရင္းျမစ္မ်ားကုိ အစုိးရႏွင့္လက္သင့္ရာအေပၚလႊာအုပ္စုမွလက္ဝါးႀကီးအုပ္ထားျခင္း။
၃။ သဘာဝရင္းျမစ္အက်ိဳးအျမတ္မ်ားကုိ ျပည္သူမ်ားခံစားခြင့္မရဘဲ လက္တစ္ဆုပ္္စာလူတစ္စုကသာ ခံစားေနျခင္း။
၄။ သဘာဝရင္းျမစ္မ်ားေၾကာင့္ ျပည္သူတိုု႔၏ဘဝတိုးတက္ခ်မ္းသာမလာဘဲ ပိုမိုအတိဒုကၡေရာက္ျခင္း။
၅။ သဘာဝရင္းျမစ္ေပါႂကြယ္ဝမႈေၾကာင့္ ျပည္တြင္းကုန္ထုတ္လုပ္မႈစီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားထက္ သဘာဝရင္းျမစ္ ထုတ္လုုပ္မႈကိုုသာ အစိုုးရက ဦးစားေပးေနျခင္း။
၆။ ျပည္တြင္းကုန္ထုတ္လုပ္မႈ က်ဆင္းသြားျခင္းႏွင့္အတူ အလုပ္အကိုုင္ရွားပါးလာၿပီး အလုပ္လက္မဲ့မ်ား ေပါမ်ားလာျခင္း။
၆။ ျပည္တြင္းလုုပ္ငန္းရွင္မ်ားကိုု အစိုုးရမွ က်ားကန္ေပးျခင္း၊ အရင္းအႏွီးစိုုက္ထုုတ္၍ ျပည္တြင္းထုုတ္ကုုန္မ်ားကုိ အားေပးျခင္းတိုု႔ကိုု မျပဳလုပ္သျဖင့္ ျပည္တြင္းလုုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ ျပည္ပႏုိင္္ငံမ်ား၏ပိုု႔ကုုန္မ်ားႏွင့္ မယွဥ္ႏုိင္္ျခင္း။
၇။ အာဏာရွင္အစိုုးရ သိုု႔မဟုုတ္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေသာ အစိုုးရမ်ား တည္ရွိေနျခင္း။
၈။ လူ႔အခြင့္အေရး အနည္းငယ္သာရွိျခင္း သိုု႔မဟုုတ္ လံုုးဝမရွိျခင္း။
၉။ ပညာတတ္မ်ား ထြန္းကားရန္ကိစၥကိုု လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားျခင္းႏွင့္ ပညာေရးကုိ အားမေပးျခင္း။
၁၀။ တိုင္းျပည္ဝင္ေငြထဲမွ စစ္အသံုးစရိတ္ကိုု အမ်ားဆံုးသံုးစြဲေနျခင္း။
၁၁။ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ပြားေနျခင္း။
၁၂။ ျပည္သူတိုု႔ ထႂကြဆန္႔က်င္လာသည့္အခါ ေဝစားမွ်စားလုုပ္ထားသည့္ စစ္တပ္၊ ရဲတိုု႔ျဖင့္ ႏွိမ္နင္းဖိႏွိပ္ျခင္း။

အထက္ေဖၚျပပါ အခ်က္၁၂ ခ်က္ထဲမွ သဘာဝရင္းျမစ္က်ိန္စာသင့္ေနေသာႏုိင္ငံမ်ားသည္ အခ်က္အေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ အက်ံဳးဝင္ေနရမည္ဟုုဆိုုခဲ့သည္။


သဘာဝရင္းျမစ္က်ိန္စာသင့္ျခင္း (Natural Resources Curse)


၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၃၀ ရက္ (အဂၤါေန႔) ထုတ္ ေမာ္နီတာဂ်ာနယ္ Vol. 2 No. 52 ပါ ေဆာင္းပါး။

သဘာဝရင္းျမစ္က်ိန္စာသင့္ျခင္း (Natural Resources Curse)

 အပိုင္း ၁

နိဒါန္း။  ။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ကြ်န္းသစ္၊ သစ္မာ၊ သစ္ေမႊး၊ ေက်ာက္သံပတၱျမား၊ ေက်ာက္စိမ္း၊ ေရနံ၊ သဘာဝဓါတ္ေငြ႕၊ သံ၊ ေၾကးနီ၊ ဝူဖရမ္ သုိ႔မဟုတ္ တန္စတင္၊ သြတ္၊ ေရႊ၊ ေငြတိုု႔အျပင္ ေရထြက္ပစၥည္းမ်ား ေပါႂကြယ္ဝေသာႏုိင္ငံျဖစ္သည္။

ရန္ကုုန္တကၠသိုုလ္ေက်ာင္းထြက္မ်ားသည္လည္း ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရး စီးပြါးေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရးတို႔တြင္ ဦးေဆာင္ႏုိင္သည့္ ပညာတတ္စာရင္းဝင္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္သဘာဝရင္းျမစ္ (Natural Resources) ႏွင့္ လူသားရင္းျမစ္ (Human Resources) ႏွစ္ခုလံုုး ႂကြယ္ဝသည့္ႏုိင္ငံ ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။ 

ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သည္ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏုိင္ငံအသီးသီးမွ ပညာေတာ္သင္မ်ား အထင္တႀကီးဂုုဏ္ယူစြာ လာေရာက္ပညာရွာမွီးရာ ထိပ္တန္းတကၠသိုုလ္ႀကီးတစ္ခု ျဖစ္သလိုု၊ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္သည္လည္း အေရွ႕ေတာင္အာရွ၏ ေခတ္အမွီဆံုး ေလဆိပ္ႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္။ ကိုလိုနီစံနစ္ေအာက္မွမလြတ္ေျမာက္မီ ၿဗိတိသွ်တိုု႔က အေရွ႕ေတာင္အာရွ၏ အတိုးတက္ဆံုးႏုိင္ငံျဖစ္လာရန္ အလားအလာရွိသည့္ႏုိင္ငံအျဖစ္ သူတိုု႔၏ မွတ္တမ္းထဲတြင္ ေရးမွတ္ထားခဲ့ဖူးသည္။ သိုု႔ရာတြင္ လူသားရင္းျမစ္ႏွင့္ သဘာဝရင္းျမစ္ေပါ ႂကြယ္ဝေသာျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ၿဗိတိသွ်တိုု႔ ထင္သလို ျဖစ္မလာဘဲ ကမၻာႏွင့္မေျပာႏွင့္ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ပင္မယွဥ္ႏုိင္ဘဲ လူမြဲႏုိင္ငံဘဝသိုု႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ရသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ဤေဆာင္းပါးက အေျဖအခ်ိဳ႕ကုိ ထုတ္ေပးႏုိင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။

ထြန္းေအာင္ေက်ာ္  (ဒီဇင္ဘာလ ၂၅ရက္၊ ၂၀၁၂ ခုုႏွစ္)
ျပန္လည္ျဖည့္စြက္ျခင္း မတ္လ ၁၅ ရက္၊ ၂၀၁၃ ခုုႏွစ္။